|
| Rezerwaty |
Trzy Jeziora
Rezerwat torfowiskowy o pow. 749,24 ha, utworzono w 1996 r.; w granicach rezerwatu znajdują się tylko dwa jeziora: Płotycze i Brudno, lecz razem z J. Brudzieniec stanowią one jeden system hydrologiczny; jeziora otoczone są i połączone ze sobą rozległymi torfowiskami niskimi z płatami torfowisk wysokich i przejściowych.
 Jest to jeden z największych rezerwatów w województwie chełmskim i zajmuje powierzchnię 749,24 ha. Położony jest w południowo-wschodniej części Sobiborskiego Parku Krajobrazowego w pobliżu wsi: Zbereże i Stulno. Od strony północno-zachodniej przylega do innego rezerwatu wodno-torfowiskowego pn. "Jezioro Brudzieniec". W granicach rezerwatu znajdują się tylko dwa jeziora: Płotycze o powierzchni 21 ha i Brudno o pow. 42 ha, lecz razem z J. Brudzieniec stanowią one jeden system hydrologiczny. Jeziora otoczone są i połączone ze sobą rozległymi torfowiskami. Czasami torfowiska te porastają sosnowe bory bagienne, innym razem olszyny, a często zarośla wierzbowe. Pośród nich odnaleźć można jednak odkryte płaty torfowisk wysokich i przejściowych z żurawiną, turzycami, rosiczkami, wierzbą lapońską i borówkolistną. Łącznie na terenie rezerwatu występuje 40 gatunków roślin objętych ochroną prawną, w tym 25 gatunków objętych ochroną ścisłą i 15 ochroną częściową. Wiele jest tu również roślin uznawanych za rzadkie (25 gatunków) m.in. narecznica grzebieniasta, modrzewnica zwyczajna, okrzyn łąkowy, bagnica łąkowa, osoka aloesowata. Wyższe, nieco suchsze partie terenu zajmują leśne siedliska borowe. W drzewostanach borów dominuje sosna zwyczajna z domieszką brzozy brodawkowatej i omszonej, dębu szypułkowego, osiki i wierzb. W warstwie krzewów niepodzielnie panuje, objęta ochroną częściową, kruszyna pospolita, która w zespołach wykształconych na siedliskach wilgotniejszych osiąga miejscami pokrycie ponad 30%. Wyjątkowa mozaikowatość siedlisk podnosi znacząco walory krajobrazowe tego rezerwatu, lecz sprawia również, że dogodne warunki bytowania znajduje tu wiele gatunków zwierząt. Trzy Jeziora stanowią ważną ostoję grubej zwierzyny: dzika, łosia i jelenia.
Jezioro Brudzieniec
Jest w części rezerwatem, wodno-torfowiskowym, o powierzchni 35,89 ha [36,43 ha], ustanowionym w 1973 r. Obejmuje on jezioro śródleśne i otaczające je torfowisko oraz las.
 Przedmiotem ochrony są występujące tu rzadkie gatunki roślin wodnych i torfowiskowych. Spośród nich na uwagę zasługuje szczególnie jezierza morska, grzybień północny, wierzba lapońska, wierzba borówkolistna, gnidosz królewski, bagnica torfowa, przygiełka biała oraz turzyce północne (strunowa, bagienna i żywicowa). W podszyciu boru świeżego, rosnącego w obrębie rezerwatu, występuje borówka czernica i borówka brusznica, a we fragmentach boru bagiennego, na torfowisku spotykana jest borówka bagienna (łochynia). Linię brzegową jeziora zajmuje zespół trzcin i oczeretów, a także od strony wschodniej występuje niewielkie skupienie pałki szerokolistnej i jeżogłówki gałęzistej. Ptaki lęgowe reprezentuje w rezerwacie brzęczka oraz rzadki gatunek kaczki zwanej gęgoł. Charakterystyczne przy tym jest, że gnieździ się ona w dziuplach drzew. Po bytujących tu od niedawna borach pozostały dwa opuszczone żeremia, a także ślady ich żerowania w postaci ogryzionych pni osikowych.
(bobrów jest obecnie pod dostatkiem ;-) → bliżej rzeki i na rzece Bug [przyp. aureli])
Projektowane jest znaczne powiększenie granic rezerwatu do ogólnej jego powierzchni ok. 500 ha. Ma on objąć swymi granicami dwa akweny, tj. jeziora Brudno i Płotycze łącznie z otaczającym je bagiennym lasem. Rejon ten obfituje w rzadkie, wymienione wyżej rośliny, a także występują tu inne chronione gatunki, takie jak: rosiczki (długolistna, okrągłolistna i pośrednia), wierzba czerniawa, pływacze (średni, drobny), rutewka wąskolistna i inne.
Małoziemce
Rezerwat częściowy, faunistyczny, o powierzchni 38,07 ha, ustanowiony w 1988 r.
 Obejmuje swymi granicami śródleśne bagienka i porastający wokół nich starodrzew sosnowo-olchowy z udziałem dębu. W runie występują zbiorowiska turzyc - brzegowej, sztywnej i zaostrzonej. Prawną ochroną objęte są miejsca lęgowe czapli siwej. Ostatnio stwierdzono tu znajdowanie się ponad 80 czynnych gniazd tego gatunku, rozmieszczonych na wyniosłych, starych drzewach. Ten nieduży rezerwat położony jest pomiędzy linią kolejową, a wsią o tej samej nazwie.
|
|
| Komentarze |
|
Brak komentarzy.
|
|
| Dodaj komentarz |
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
| Shoutbox |
|
|
|
| |
|
|
